|
Alleseters
Van alle roofdieren die op het land leven, zijn de beren het grootste. Vooral de ijsberen uit het noordpoolgebied en de bruine beren uit Noord-Amerika zijn kolossen. Sommige kunnen wel 700 kilo wegen. Zwarte beren, en bruine beren uit Europa en Noordelijk en Midden-Azië zijn iets kleiner. Beren eten niet alleen vlees; ze eten ook vruchten, wortels, noten, gras en andere planten. Het zijn alleseters. Dat is te zien aan hun gebit. Behalve scherpe tanden hebben ze brede, platte kiezen om plantenkost te kauwen. Alleen de ijsbeer is een echte jager; hij eet voornamelijk zeezoogdieren. Panda-achtigen leven van bamboe, maar deze zogenaamde bamboeberen zijn echter zo apart, dat ze niet bij bovengenoemde grote beerachtigen horen. Alle beren zijn sterk. Ze hebben korte poten met brede zolen en scherpe klauwen. Het zijn 'zoolgangers'. Ze stappen - net als de mens - op hun hele voet, en niet zoals katten en honden op hun tenen.
Beren zijn alleseters. Ze hebben scherpe tanden voor het vlees en platte kiezen voor de plantenkost.
|
Winterrust
Bruine beren komen vooral voor in de bergen en bossen op het noordelijk halfrond. In de Europese alpen zijn ze heel zeldzaam, en hetzelfde geldt voor de beren in de bergen van Oost-Europa zoals Roemenië en Hongarije. Omdat ze vooral van plantaardig voedsel leven, is de voedselarme winter een moeilijke tijd. Daarom eten ze vóór die tijd extra veel. Met een flinke vetlaag onder de huid, gaan ze in een hol of op een beschut plekje in winterrust. De beer slaapt en dut de hele winter door. De vetlaag en de dikke vacht houden hem warm. De beer houdt géén winterslaap zoals de egel dat doet. Dieren die in winterslaap zijn, zijn tussentijds niet wakker te krijgen. Dieren in winterrust wél. Als er gevaar dreigt, staat de bruine beer in mum van tijd paraat om tot actie over te gaan.
|
Vissers en bedelaars
In Noord-Amerika wordt de bruine beer Grizzlybeer genoemd. Hij leeft daar vooral in Canada en Alaska. In Alaska leeft ook de bruine beer die Kodiakbeer wordt genoemd. Dit is de grootste beer ter wereld. Eén keer per jaar, als de zalmen tegen de stroom de rivieren opzwemmen, stapt hij op ondiepe plaatsen het water in. Met zijn bek, of met de klauwen grijpt hij een zalm uit het water. Hij is een uitstekende visser. De zwarte beer is veel kleiner dan de bruine beer. Zwarte beren zijn erg populair in Noord-Amerika. In de parken waar ze leven, bedelen ze graag om voedsel langs autowegen waar toeristen komen. De kraagbeer is een zwarte beer uit de bergen van Azië. Hij heeft een dikke zwarte vacht met een opvallende witte kraag.
|
De ijsbeer
De ijsbeer leeft in streken waar weinig groen te vinden is. Hij eet voornamelijk zeehonden (robben). Dankzij de schutkleur is hij in de sneeuw moeilijk te zien als hij voorzichtig de slapende zeehonden besluipt. Zwemmende robben komen van tijd tot tijd even boven water om adem te halen. Als er ijs op het water ligt, steken ze hun kop boven een wak uit. Een wak is een gat in het ijs. Aan de rand van zo'n wak ligt de ijsbeer vaak op de loer. IJsberen zwemmen als de beste. In Artis krijgen de ijsberen in de zomer ijsblokken om mee te spelen. Soms zitten daar als verrassing een paar haringen of wortels in vastgevroren.
IJsberen zijn uitstekende zwemmers
|
Snoepers
In Artis leeft ook de lippenbeer, een zeldzame soort die voorkomt in de bossen van India en Sri Lanka. Hij houdt van termieten; mierachtige insecten uit de tropen. Met de scherpe nagels krabt hij het nest open, en hij zuigt met enorme kracht de termieten naar binnen. De meeste beren houden van zoet. Ze staan niet voor niets bekend als liefhebbers van honing. De honingbeer uit Azië heeft er zelfs zijn naam aan te danken. In het Andesgebergte leeft de brilbeer, een van de beste klimmers onder de beren. De witte tekening op zijn snuit doet denken aan een bril. |
|
Jongen van een pond
Beren leven alleen of in kleine groepen. De vrouwtjes baren hun jongen in een hol. De ijsbeer trekt daarvoor naar de meest afgelegen plaatsen van het Noordpoolgebied om zich op een stil plekje te laten insneeuwen. Ze gaat in winterrust en eet voorlopig niet meer. In een ijsberenhol is het warm. De sneeuw isoleert, net als de dubbele glazen in een huis. Ieder berenjong is als een cavia zo klein en weegt nauwelijks een pond. Het is helemaal kaal en de ogen zijn nog dicht. Meestal worden er tweelingen geboren. Moederberen verzorgen hun jongen goed. Als de kleintjes mee naar buiten mogen, blijven ze nog lange tijd bij hun moeder in de buurt.
|
Dit beertje is al een flinke jongen. Toen hij werd geboren, woog hij nauwelijks één pond
|
Maak jouw eigen website met JouwWeb